Sypialnia

Szedł przez całą drogę do sypialni zupełnie machinalnie, nie myśląc o tym, co robi. Wszedł do swojego pokoju i padł na łóżko. Od razu zapadł w sen.

Gdy się obudził, nadal czuł się jak wyprany z wszelkich uczuć. Wziął kartkę i ołówek i zaczął rysować, ale każde narysowane dzieło od razu niszczył. Wszystko wydawało mu sie taki niedoskonałe...
Musiał znaleźć Raję. Nie wiedział, co w niej takiego było, że myślał tylko o niej, ale w każdym razie wiedział, że nie zazna spokoju, dopóki się z nią nie zobaczy. I dziwnym trafem wiedział, gdzie jej szukać...

Gdy po wielu potknięciach (w niektórych przypadkach zakończonych zaliczeniem gleby) trawił wreszcie cudeom do swojego domu, od razu skierował się do sypalni. Padł na łóżko. Po chwili jednak odwrócił się na plecy i spojrzał na Raję.
- Chodź tutaj...

Staneła w drzwiach i spojrzała krzywo na chłopaka..
- Po co niby? Sam możesz zaspokoić swoje potrzeby..
Zacmokała z żalem.

- Ale ja nie chce sam, jak mam obok taką piękną dziewczynę... - wypalił, uśmiechając się lekko. Ten spacer chyba troszkę go otrzeźwił. Ale tylko troszkę.

- Skoro nie chcesz sam... Użyj poduszki! Jest miękka i delikatna.. Ja Ci do tego wcale potrzebna nie jestem..
Usmiechneła się złośliwie.

- Jesteś. Jesteś niezastąpiona i w ogóle nie wiem, czemu się na mnie gniewasz... Nie gniewaj się, Raju...
Wtulił się w poduszki, spoglądając na nią nadal kątem oka.

- Nie gniewam się.
Podeszła bliżej siadając na rogu łóżka..
- Tak tylko po prostu.. Nie lubię rozmawiać z pjanymi ludzi gdy sama nie jestem pjana..Ale Ty i tak nic z tego nie zrozumiesz bo jesteś pjany. A pjanemu ciężko wbić co kolwiek do głowy.
Westchneła ciężko.

- No, może jestem trochę pijany... Ale nieważne...
Usiadł na łóżku i przysunął się do niej.
- Nie musimy rozmawiać...

- Trochę?! Hahahhahah! Nie żartuj...
Parskneła śmiechem po czym tylko spojrzała na podłogę, ot tak se...

- Oj, a czy to ważne? No, Raju...
Przysunął się do niej jeszcze bliżej. Jedną ręką objął ją w pasie, drugą położył na jej kolanie.

- Ważne... Bo jakoś nie lubię sypiać z upitymi istotali...
Nie reagując wcale westchneła ciężko po raz któryś..

Zaczął już powoli tracić cierpliwość.
- A co to za różnica? Ja już prawie wytrzeźwiałem... Czemu się tak opierasz?

- Prawie..A prawie robi wielką różnicę od "Już całkiem wytrzeźwiełem"..
Spojrzała krzywo na chłopaka po czym tylko na swoje buty.

Zmrużył oczy i odwrócił ją do siebie, zmuszając, aby na niego spojrzała.
- A jak cię zmuszę, co?! Już wystarczająco długo znosiłem twoje fochy...
Normalnie by tego nie powiedział. Jednak alkochol zrobił swoje, a Raijv'el już stracił cierpliwość.

- Nie zmusisz mnie! Myślisz ,że się dam? Moje fochy są moimi fochami, i nic Ci do tego!
Odwróciła się ponownie... Pewnie myśli ,że Raja mu się da? Phi.. Jasne..Za rok może dwa, schodami na strych.. Nie jest taka głupia na jaką wygląda.

Prychnął cicho i odsunął się od niej. Opadł z powrotem na poduszki. Jakoś się jednak powstrzymał, aby nie zmusić jej siłą.
- A więc co teraz zamierzasz zrobić? - spytał, gapiąc się w sufit.

Wstała i skierowała się w stronę drzwi.
- Wyjść.. Jeżeli Ci to nie przeszkadza.
Mrukneła cicho.

- Zostań - poprosił cicho. - Jeśli chcesz - dodał zaraz.

- Po co?
Wzruszyła ramionami nie patrząc na chłopaka tylko na klamkę od drzwi.

- Wiem, że jesteś na mnie zła... Ale ja cię już nie będę próbował zaczepiać. Po prostu... zostań. Możesz u mnie przenocować

- I po co?
Powtórzyła drugi raz.
- Będziemy siedzieć cicho i nic nie robić !? To bez sensu... Jeżeli uważasz ,że jestem jakaś niefajna i Ci nie pasuje to żuć mnie.. Zabij mnie!..Żuć we mnie czymś ostrym!.. Rób co chcesz.! Mnie to i tak wisi..

-Czemu niby miałbym cię zabijać?! Chcę być z tobą... Tylko ty mi to ciągle utrudniasz

- Taka jestem...
Mrukneła cicho. Po czym spojrzała na zegarek..
- Rób co chcesz.. Ja muszę iść..
Powiedziała i spojrzała na niego po czym wyszła z jego pokoju kierując się w stronę wyjścia.. Wyszła..