Samotne drzewo

Ogromne, rozłożyste drzewo położone samotnie na środku polany

Przyszła na polanę i zauważyła drzewo, stojące samotnie na środku polany. Podeszła do niego...było stare. Jeżeli nie powiedzie bardzo stare. Usiadła i oparła się plecami o jego pień. Z czarnej torby którą położyła obok siebie wyjęła swój flet poprzeczny który dostała kiedyś od mamy na urodziny. Był ślicznie zdobiony. Zamknęła oczy i zaczęła grać na nim stare elfickie piosenki

Skończyła grać i włożyła flet do torby. Posiedziała jeszcze chwilę, wpatrując się w falujące gałęzie drzewa i poszła do swojego domu z torbą na ramieniu

Wychądząc z cmentarza szła prosto przed siebie.. Było jej obojętne gdzie dojdzie.. Idąc tak doszła do polany. Na środku polany ukwitej kwiatami stało wielkie drzewo. Podeszła do niego i dotkneła go ręką..Westchneła i usiadła naprzeciw niego.. Wyjeła szkicownik, ołówek i gumkę.. Zaczeła szkicować to ogromne, stare drzewo.

Młodzieniec cicho skradał sie nie wydając przy tym żadnego szelestu. Jego nogi, chociaż nie latał, wydawało sie jakby lewitował. W oddali słychać było ciche granie świerszczy. Widząc nieznajoma szkicującą drzewo, ukrył się cicho za ogromna rośliną. Poprawił garnitur, w ręce, na której była rękawiczka, obracał krwisto czerwoną różę.

Emilly szkicując jakby usłyszała szelesty..Odwróciła głowę w tył unosząc jedną brew ku górze.. Wydawało się ,że nikogo tam nie ma..Widocznie przesłyszało się jej..Dziewczyna wzruszyła ramionami i powróciła do szkicowania.. Drzewo było duże i miało mase szczegułów. Ciężko co kolwiek takiego naszkicować.

Amargein wyszedł jak cień zza drzewa, ukazując swą całą, wysoką sylwetkę. stał bokiem do Emilly, wąchając delikatnie różę. Rzucił ją na szkicownik dziewczyny i podszedł do niej. Spojrzał na Emilly swoimi barwnymi oczami.

Emilly spojrzała na chłopaka.. Po czym na różę.
- Dzięki..
Mrukneła cicho przyglądając mu się.. Położyła kwiat obok siebie i powróciła to szkicowania.

Chłopak obrócił się i spojrzał na drzewo. Dziewczyna niewzruszona dalej szkicowała roślinę. Pokazać ci coś? Spytał, nawet nie patrząc na Emilly. Ściagnłą jedna rękawiczkę, w środkowej części dłoni miał czarny szlaczek.

Spojrzała na chłopaka..
- Wszystko jedno..
Odłozyła ołówek i szkicownik na bok. Zaczeła się przyglądać..

Chłopak spojrzał na drzewo. Wyciągnął przed siebie prawą rękę i zamknął delikatnie powieki, tka jakby okrył swoje oczy miękką kołdrą. Ścisnął lekko rękę w pięść i z całej siły wyprostował palce. Czarny dzień okrył drzewo, które straciło szczegóły. Na tle jasnego, nocnego nieba wyglądało mroczno. Teraz będzie łatwiej ci ej narysować Kąciki jego ust uniosły się lekko, ale to nie był jeszcze uśmiech.

Dziewczyna wstała.. Jej twarz była jak maska nie wykazywała żadnych uczuć..
- Skoro drzewo nie ma żadnych szczegułów.. Wygląda beznadziejnie..
Żuciła krutko.
- Ale dzięki za dobre chęci..
Uśmiechnełą się delikatnie.. Po czym schowała szkicownik i ołówek.

Chłopak przekręcił dłoń, gdy nagle drzewo rozpadło sie w pył. Założył rękawiczkę i przejechał palcem po czole Emilly. Bezszelestnie cofnął się w stronę cmentarza.

Emilly spojrzała na kupkę pyłu z drzewo.. Troszkę wkurzyło ją to.. Nie było drzewa nie było rysunku.. Naszczęście drzewo zapadło jej w pamięci. Dzięki temu pamięta dokładnie je całe..Wszystkie szczegóły i rysy.. Postanowiła ,że pójdzie za nieznajomym.. Przyszedł, dał wiechcia, zepsół i poszedł nawet się nie przedstawił.. Poszła za chłopakiem..

Meandria doszła do drzewa mieszczącego się na polanie. Tutaj zamierzała przenocować. Ułożyła sie wygodnie na zielonej murawie opierając się o pień. Strzepnęła kosmyk włosów z ramienia i w ciszy obserwowała okolicę, zanim pójdzie spać zawsze, ale to zawsze musiała dokładnie obejrzeć otaczające ją czy to lasy, czy polany, czy domy czy też zupełnie co innego.