Samotne bujawki.

Dziewczyna przyszła na huśtawki. Ciekawe kto je tu postawił? To było dość nietypowe miejsce. Może mają jakąś swoją mroczną historię? Na pewno tak. Ver usiadła na jednej z nich i oparła głowę o lekko przyrdzewiały łańcuch. Przymknęła oczy i zagłębiła się w marzeniach

Otworzyła oczy. Często zdarzało jej się tak zapominać. Ruszyła w stronę placu zabaw

Przyszła na Samotne bujawki. Zastanawiała się dlaczego noszą nazwe 'Samotne' skoro są dwie. To było dziwne. Było chłodno ,a na niebie lekkie ciemne chmury. Staneła na przeciwko jednej z bujawek ,a po chwili usiadła na niej. Popatrzyła przed siebie po czym rozejrzała się dookoła. Miejsce było fajne. Lubiła takie ciche miejsca ,ale też bez przesady. Odepchneła się butami od trawy i zaczeła się lekko i niewysoko bujać. Wiatr targał jej włosy w różne strony. Nie przeszkadzało jej to.

Dziewczyna z daleka zauważyła kogoś. Miała bystry wzrok. Najpierw celował blisko niej z łuku ,a potem odłożył go jak gdyby nigdy nic i podszedł siadając na bujawce i pytając się Raji czy che się napić. Dziewczyna kiwneła głową na 'nie'. Wolała napić się krwi ludzkiej z fiolki ,którą miała przy sobie na wypadek. Przyjrzała się niewidocznie chłopakowi. Miał uszy jak elfy. Może to był elf? Kto tam wie. Spojrzała się przed siebie i zatrzymała bujawke siedząc na niej. Już wiedziała dlaczego to miejsce nosi nazwę 'Samotne bujawki'. Jej kąciki ust uniosły się lekko i nieznacznie. Wiatr nadal targał jej włosy na różne strony. Raja odgarneła je z twarzy i spojrzała na niebo po czym przed siebie.

Dziewczyna widząc dumnego chłopaka uśmiechneła się nieznacznie. Zdziwiło ją to gdy chłopak zabił ,a raczej upolował dzika. Nie była pod wrażeniem. Każdy potrafi upolować dzika może nie strzelając tak celnie w głowę ,ale jakoś napewno każdy potrafi upolować jaką kolwiek zwierzyną. Dziewczyna wstała z huśtawki.
Chętnie.
Powiedziała jak zawsze cicho ,lecz na tyle głośno by chłopak mógł usłyszęć jej słowa. Otrzepała suknie i zaczeła powolnym lecz zdecydowanym krokiem iść za chłopakiem.

Przyszła szybkim krokiem na huśtawki. Miała wszystkiego dość, dosłownie wszystkiego! Wściekła usiadła na jednej z huśtawek i wyjęła zza czarnego płaszcza którym powiewał wiatr fiolkę ludzkiej krwi. Wypiła ją całą jednym haustem. To i tak niewiele pomogło. Odepchnęła się bardzo mocno nogami od ziemi i zaczęła huśtać się najwyżej jak się da. Jej włosy wędrowały raz w tył za dziewczyną, raz w przód

Zeskoczyła z huśtawki która była bardzo wysoko. Nie sprawiło jej to żadnych trudności. Szybkim krokiem poszła w kierunku swojego domu

Przyszła z chłopakiem na samotne bujawki.Tu zawsze chmury były ciężkie i bardzo ciemne. Podbiegła z uśmiechem do jedeej z huśtawek i usiadła na niej. Butami delikatnie odepchneła się od trawy i zaczeła deliktanie ,a niewysoko huśtać. Już wiedziała dlaczego to miejsce nosi nazwę 'Samotne bujawki'. Jej kąciki ust uniosły się lekko i nieznacznie. Wiatr targał jej włosy na różne strony. Raja odgarneła je z twarzy i spojrzała na niebo po czym na chłopaka.

On usiadł na drugiej huśtawce, ale nie wprawił jej w ruch, tylko splótł ręce na linie podtrzymującej huśtawkę i oparł o nie głowę. Wiatr, wzbudzony przez Raję, pieścił delikatnie jego twarz. Wpatrywał się w dziewczynę, wodził za nią wzrokiem uśmiechając się lekko.

Raja uwielbiała się huśtać. Wtedy czuła jakby latała. Bez tego też mogła by latać. W końcu Lewitacja więc..
To moje ulubione miejsce od razu po cmentarzu.
Powiedziała z uśmiechem na twarzy ,huśtając się i co jakiś czas odgarniając kosmyki włosów z twarzy.

- Nie dziwię się. To miejsce ma w sobie specyficzne piękno...
Zaczął kołysać się w przód i w tył na ugietych nogach. Nie miał ochoty się huśtać, wolał patrzeć, wczuwać się w tą atmosferę... Raja, mimo iż była wampirzycą, wydawała się być teraz taka pełna życia... Inna, niż wcześniej, ale równie fascynująca.
Wampiry naprawdę są interesującymi stworzeniami...

Nom^^.
Powiedziała nadal usmiechnięta po czym zatrzymała huśtawkę. Siedziała i patrzyła prosto przed siebie. Była zadowolona. Nie było zimno mimo tego miała na sobie gróby ,mięciutki fiotelowy sweterek :3. Wiał tylko chłodny wietrzyk <3

- Opowiesz mi coś więcej o sobie? Bo jak narazie znam tylko twoje imię, rasę... I to, że umiesz grać na gitarze i flecie poprzecznym - uśmiechnął się do niej pogodnie. Chciał się dowiedzieć czegoś o tej tajemniczej dziewczynie, a mimo że siedzieli razem całą noc na cmantarzu, dowiedział się niewiele.

Co tu dużo mówić.. Nie miałam przyjemnego dzieciństwa.. Rodzice mieli mnie w nosie..W wieku 10 lat zdecydowałam się uciec od rodziny ,która się mną wogóle nie interesowała. Dla nich nie istniałam.. Kiedy uciekłam trafiłam do domu dziecka.. Jednak po roku uciakłam z tamtąd. Przygarnął mnie pewien człowiek ,który był bogaty. Ja jako wampir nie miałam prawa go zaatakować. Mieszkałam u niego dość długo. Po czym uciekłam znów i trafiłam tu..
Powiedziała zaczeła się hustać ponownie. Nie wstydziła się mówić o swojej przeszłości. Nic nie miała do ukrycia. Niby czemu? To normalne..

Milczał przez chwilę, wpatrując się z zamyśleniem przed siebie.
- Całe twoje życie to ciągła ucieczka... Przed czym uciekasz, Raju? A może szukasz czegoś i nie możesz znaleźć?

Ucieczka...
Powiedziała sobie cicho po czym spojrzała na chłopaka z przyjaznym uśmiechem.
Szukam..I nie szukam. Zależy...Nie szukam tego specjalnie. Jak się natchnie to git.
Powiedziała usmiechając się.

- A można wiedzieć, co to jest? Może poszukamy razem...
Natchnie... Ty byś mogła być dla mnie natchnieniem. Zobaczymy...

Nie można wiedzieć bo to jest blisko ,ale ciii...^^
Powiedziała i uśmiechneła się złośliwie. Zerwała kawałek trawy i zaczeła się nim bawić <3

- Jak chcesz. Ja też ci nie powiem, czego szukam.
Zaśmiał się cicho. I tak by nie powiedział i był zadowolony, że ona o to nie wypytuje.

No to git i kwita.
Zaśmiała się i popatrzyła na niebo. Zawsze było tu pochmurno jednak nie padało nigdy. Raja chyba troszeczkę zgłodniała ,ale wolała poczekać ,aż zgłodnieje bardziej.

Nie chciał już dłużej tylko patrzeć, to nie dawało mu natchnienia.
Wstał z huśtawki i podszedł do dziewczyny. Wyciągnął do niej rękę, nie mówiąc ani słowa, ale każdy zrozumiałby ten wymowny gest - chciał, aby ona podała mu swoją dłoń.

Dziewczyna spojrzała na chłopaka i usiosła jedną brew ku górze. Zawsze tak robiła nie wiedziała czemu. To takii odruch.. Raja podała mu dłoń i czekała siedząc na huśtawce i czekając na reakcje chłopaka. Co dalej zrobi? O tym już w następnym poście! xD

Podciągnął ją do góry. Wstała, wpadając na niego. Na swojej twarzy poczuł delikatną pieszczotę jej włosów, uśmiechnął się dziwnie. Jego szare oczy znów przez chwilę zalśniły. Objął ją odruchowo, niby przypadkiem.

Dziewczyna szybko wstała otrzepała się z trawy i pomogła wstać Raijv'elovi. Zaczeła do otrzepywać z trawi.
Um..Przepraszam.^^' Widocznie potknełam się o coś..
Powiedziała z niewinnym uśmiechem na twarzy.

- Nic nie skodzi - uśmiechnął się do niej i też zaczął się otrzepywać. - Możesz na mnie wpadać, kiedy tylko masz ochotę, przynajmniej zamortyzuję twój upadek.
W sumie, szkoda, że tak z niego szybko zeszła... Bo on nie miał nic przeciwko oglądaniu jej z takiej pozycji.

Dzięki^^'.
Uśmiechneła się. Mogę na Ciebie wpadać kiedy tylko mam ochotę ,tak? Pomyślała po czym na jej twarzy pojawiła się złośliwy i knujący coś zUego wśmieszek.

- Zawsze do usług - skłonił się przed nią, uśmiechając się lekko ironicznie na widok jej miny. - Co sobie tylko pani... panienka Raja zażyczy.

Dziewczyna wyszczerzyła się. Czuła jakby była królową ,a on jej sługą.^^ Lubiła z czasem tak se pomarzyć. Usiadła na huśtawce. Wiart zaczynał wiać raz mocniej ,raz tak mniej. Wiatr targał jej włosami tu i ów dzie. Nie przeszkadząło jej to ,ale tak czy inaczej co jakiś czas musiała odgarniać se z twarzy. Tak zrobiła się bardziej głodna. Właściwie mogła już zacząć komsumować ,ale chciała zobaczyć na ile teraz czasu jest w stanie tłumić to w sobie.

Lubił sobie stroić takie przedstawienia, dziewczyny to uwielbiały... Raji też się to widać spodobało.
Chyba nie zrozumiała tego dosłownie... Bo jeszcze sobie ze mnie zrobi przekąskę. I tak długo wytrzymała. No ciekawe...

Raja siedziała sobie. Już miała się zacząć huśtać gdy nagle jej instynkt szeptał coś na raz. Raja nie mogła zrozumieć co takiego. Po chwili czasu dopiero zorientowała się ,że musi coś zjeść.^^. Chciała to jakoś przetrzymać. Lecz to było śilniejsze. Wstała i chwiejąc się i stawiając po kolei małe kroczki podeszła do Raiv'ela. I dłońmi podparła się o jego ramiona. Uniosła się na palcach i objeła chłopaka rękoma. Głowę trzymała na boku obok szyji chłopaka.

Uniósł brwi do góry. Nie spodziewał się tak nagłego kroku z jej strony... Objął ją w pasie. Dopiero po chwili zrozumiał, o co chodzi...

Ta otworzyła delikatnie usta i nie mogą się powstrzymać zaczeła cicho chichrać. Nagle wybuchła głośnym śmiechem ,aż z drzewa powylatywały czarne ,duże ptaszyska. Raja klękneła odwrócona tyłem do chłopaka i ręką miała zamkniętą buzie nadal chichrając cicho.

Zmrużył oczy, ledwo postrzymując szyderczy uśmieszek.
- Z czego tak się śmiejesz?

Spojrzała kątem oka na chłopaka cały czas chichrając.
Jak myślisz co chciałam zrobić?
Zapytała zaciekawiona.

Spojrzał na nią z ukosa, jakby spodziewał się, że to pytanie jest podchwytliwe.
- Wyssać ze mnie krew? - spytał spokojnie, jakby mu to bynajmniej nie przeszkadzało.

Wstała. Po czym odwróciła się do chłopaka. Złapała się rękoma za boki i uniosła jedną brew ku górze.
Wyssać z Ciebie krew?-Powtórzyła.-No właściwie tak.-Zaśmiała się. I spojrzała na Raijv'ela.-Wiem ,że myślałeś też o drugiej opcji.-Powiedziała jakby znała się na tym ,aż za dobrze.-Więc powiedz co myślałeś na początku^^.-Wyszczerzyła się i czekała na odpowiedź chłopaka.

- O, to z ciebie taka znawczyni męskiej psychiki jest? Wiesz, że myślałem też o czymś innym? - uśmiechnął się. Cóż, rzeczywiście, na początku przyszło mu na myśl coś zupełnie innego...

Yhymm^^.
Powiedziała zadowolona i łokciem trąciła go w ramie (tak specjalnie),
No..To mów o czym tak naprawdę myślałeś.
Wyszczerzyła się.

- No cóż...
Zlustrował ją wzrokiem. Owszem, domyślała się, o czym pomyślał, ale nie wyglądała na złą z tego powodu.
- Wiesz, jesteś naprawdę pociągająca... Więc nie ukrywam, że myślałem o tym, żeby... Ty i ja, no wiesz... - zaplątał się.

Dziewczyna uniosła jedną brew do góry..
No nie wiem..
Powiedziała jakby nie wiedziała o co chodzi chłopakowi. Jednak wiedziała doskonale lecz nie chciała tego wyjawniać.

Postanowił więc nieco ocenzurować tą wersję i dostosować ją do zwykłych oczekiwań nastoletnich dziewczyn.
- Żebyśmy ty i ja, no... Byli razem? - uśmiechnął sie niewinnie.

Czy to było pytanie?
Zapytała.Nie była specjalnie pod wrażeniem. To chyba normalne. Oo. Chociaż kto tam wie. Usiadła na huśtawce i zaczeła się lekko i prawie wogóle nie bujać. Tylko troszkę się ruszała na huśtawce.

- Czy tobie wszystko trzeba tłumaczyć dosłownie? Czasami niektórych rzeczy trzeba się domyślić. Czasami niektórych rzeczy nie mamy odwagi powiedzieć wprost. Czasami nie mamy ochoty wysłuchać niektórych rzeczy mówionych wprost... Rozumiesz?

Acha.. Czyli tobie ciężko jest powiedzieć 'Tak to było pytanie.'
Wiedzieła ,że nigdy nie zrozumie lu...znaczy Upadłych Aniołów i tych taki..Tak samo nie potrafi zrozumieć swojego kota i wiele innych zwierząt.

Spojrzał na nią uważnie.
- Nie o to chodzi, ale... Tak, to było pytanie. I chciałbym usłyszeć na nie odpowiedź.

Zgoda.
Powiedziała krótko i git xD.

Uniósł brwi do góry.
- Naprawdę chcesz być ze mną, czy też chodzi ci o coś zupełnie innego, a ja tego nie zrozumiałem? - spytał się dla pewności.